​Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα παιδί που ζούσε μέσα σε καθέναν από εμάς. Αυτό το παιδί ήταν γεμάτο θαυμασμό, χαρά και αίσθηση ελευθερίας. Χόρευε χωρίς φόβο, γελούσε χωρίς όρια και εμπιστευόταν τον κόσμο χωρίς δισταγμό. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, οι προκλήσεις της ζωής, οι προσδοκίες και οι ευθύνες άρχισαν να σκιάζουν το φως του. Σιγά-σιγά, το παιδί κρύφτηκε, θαμμένο κάτω από στρώματα ενήλικων ανησυχιών. Μερικές φορές, ξεχνάμε ότι είναι ακόμα εκεί.

Αλλά πού και πού, σε στιγμές βαθιάς συγκίνησης—είτε είναι ανεξήγητη θλίψη, χαρά ή μια ξαφνική έκρηξη δημιουργικότητας—το εσωτερικό μας παιδί μας ψιθυρίζει, θυμίζοντάς μας ποιοι ήμασταν και ποιοι εξακολουθούμε να είμαστε. Φέρει τα συναισθήματα που δεν ξέραμε πώς να εκφράσουμε και τα όνειρα που φοβηθήκαμε να κυνηγήσουμε.

Η θεωρία του εσωτερικού παιδιού μας προσκαλεί να επανασυνδεθούμε με αυτό το μέρος του εαυτού μας. Αναγνωρίζοντας την παρουσία του και ακούγοντας τη φωνή του, μπορούμε να θεραπεύσουμε παλιές πληγές, να επανανακαλύψουμε τον αυθεντικό μας εαυτό και να αγκαλιάσουμε τη ζωή με ανανεωμένη περιέργεια και ελπίδα. Ως θεραπεύτρια, είμαι εδώ για να σας καθοδηγήσω σε αυτό το ταξίδι - να σας βοηθήσω να επανανακαλύψετε το εσωτερικό σας παιδί και να δημιουργήσετε έναν ασφαλή χώρο για να το δείτε, να το ακούσετε και να το θεραπεύσετε.